Κανενας την μερα,κανενας την νυχτα.

Δεν ειμαι κανενας δεν εισαι κανενας
στα μαλλια μιας ομορφης κοπελας
πρεπει να γινουμ 'αερας
Μια εικονα ανεμελη δεν ειναι ανεφικτη
απλα δομημενη και απερριτη
οτι χρειαζομασταν παντα
κι ας μην ειμασταν εντιμοι
-και σα δευτεροι εντρομοι

Ο φοβος της αποτυχιας
μια πηγη κακιας
μια ιστορια
που θαπρεπε να ναι αστεια
μα με τη τοση αδιαφορια
μοιαζει κρυα
Η γαμημενη μαγεια
της ειλκικρινειας
εχει θαφτει πισω απο προσωπεια

Τα ματια ενος παιδιου
πρεπει να γινουν βωμος για θυσιες
να πεθανουν σ'αυτον εγωισμοι
απο νυχτες κρυες
Πονταρω στο οτι οποιος μισει εχει αγαπησει
και στο οτι οποιος μενει στη σιωπη ειχε μιλησει

Για το αντιθετο δεν μπορει κανενας τους να με πεισει
Μοοναδικη λυση για στασεις αρνητικες αγαπη χωρις ανταλαγμα
στα σκουπιδια ενοχες
αγαπη μονο κι ας γιναμε λυκοι
------------------------
Και αν με ρωτας γιατι δινω τοση βαση στα γραπτα μου
(εμενα ποτε) (δεν ενεπνεε σεβας) η προσωπικοτητα μου
δεν ειμαι κανενας ο πιο ασημαντος ανθρωπος της γενιας μου
ενα τερας μες τους πριγκιπες της αρενας μιας δευτερας
και καρδια μου - θα εκαιγα τα ονειρα μου
αν μπορουσα να νιωσω εστω και κατι στην αγκαλια μου
μα ποτε δεν ησουν δικια μου - μια σκλαβα στο ονομα μου
ενα ονομα που εγω ο ιδιος εφτιαξα για τη χαρα μου
Τι ειρωνεια...οτι κανω εγω για μενα
να γυρναει πισω σε μενα
το καλο κακο
και το κακο καλο
μα τοσο μπερδεμενα
που το τελευταιο
βολευε παντα εσενα ναι
στο τελος εσενα...
Δε ξερω αν ηταν καρχαριας μεγα
μα σιγουρα ειναι λευκο ακριβο
και με κανει να νιωθω οπως αυτη(οι)
οοο
οχι ολα ιδια ειναι μαλλον
(Μη με αφηνεις ρε μπουρδελο
και δε μου χει μεινει αλλο)
Αλλη μια νυχτα που πεθαινω
Αλλη μια νυχτα που πεθαινω
Αλλη μια νυχτα που πεθαινω
....κανενας....