Συγγνωμη.

Μια λεξη που καποιοι την λενε επειδη πρεπει,αλλοι επειδη την νιωθουν,αλλοι επειδη νομιζουν οτι την νιωθουν και αλλοι επειδη νομιζουν οτι πρεπει.Εχω πει τοσες φορες το συγγνωμη οταν δεν επρεπε επειδη νομιζα οτι το αξιζα..οτι αξιζα να παρακαλω γιατι και καλα ειχα κανει κατι..ναι μαλακα ειχα κανει κατι..ημουν η χαζη που για παραδειγμα τους ειχα δωσει την εντυπωση οτι παντα εγω θα τρεχω οποτε ναι συγγνωμη για αυτο θα επρεπε να ζηταω οχι για λαθη π εκαναν εκεινοι και ζητουσα εγω αντι για αυτους.
Οπως και να εχει εχω γινει τοσο σκληρη πλεον στο θεμα ''συγγνωμη'' που νιωθω πως καλα κανω αλλα...
Δηλαδη δεν μπορω να σου ζητησω τωρα συγγνωμη..ξερω βασικα πως επρεπε να παρω τηλεφωνο αλλα δεν ειχα καρτα..μου ειπες ''ισως'' οποτε θα μπορουσες να ξαναπαρεις τηλεφωνο..ΟΧΙ βασικα ΦΤΑΙΩ..ναι το ξερω απλα και με την δικη σου συμπεριφορα...θελεις να καθομαι να σε παρακαλω να ερθεις μαζι μου  και δεν θα το κανω.Θα σου ζητησω συγγνωμη γιατι εκανα μαλακια και φταιω πιο πολυ εγω το αναγνωριζω αλλα μη μου κανεις το δυσκολο ατομο και καλα.Θελω να το λεω οταν ειμαι σιγουρη γιατι το λεω και να το εννοω.