Εσυ τι θα επελεγες?

Υπαρχει ενας δρομος.

Ενας δρομος που στην συνεχεια θα ανακαλυψεις οτι απο αυτον προκυπτουν αλλα δυο μονοπατια.

Το ενα αριστερα και το αλλο δεξια.

Εισαι κουρασμενη,θες να φτασεις σπιτι.

Παρατηρεις οτι στο αριστερο μονοπατι ο δρομος ειναι τραχυς,χωματοδρομος,δυσκολος να περπατηθει.Υπαρχουν αγριοχωρτα και ο ηλιος φαινεται να κανει εκπτωση σε εκεινο το μονοπατι.

Επειτα το βλεμμα σου παει στο δεξι μονοπατι.Παρατηρεις εναν χωματοδρομο παλι αλλα  το εδαφος ειναι λειο,καθαρισμενο απο αγριοχωρτα.Γενναιοδωρος ο ηλιος φωτιζει το μονοπατι και μπορεις να δεις καθε λογης λουλουδι και φυτο.Ομορφα ζωα να ξεπροβαλλουν,αγρια,σπανια και δυνατα.

Εισαι κουρασμενη,θες να φτασεις σπιτι.

Πρεπει να αποφασησεις ποιο μονοπατι θα διαλεξεις.Χωρις να το πολυσκεφτεις διαλεγεις το δεξι,εκεινο το καλαισθητο μονοπατι με τον καθαρο δρομο.

Η διαδρομη ξεκιναει.

Βλεπεις λουλουδια με πολυ εντονα χρωματα.Το κυπαρισσι και το κιτρινο φαινεται να γεννηθηκε εδω.Ακολουθει το κοκκινο  και επειτα παλι το κυπαρισσι και το βιολετι.Ενας καμβας μπροστα σου.Επειτα παρελαυνουν απο μπροστα σου ελαφια σπανιου ειδους,λευκα αλογα κανουν επιδειξη μπροστα σου.Ο δρομος παρουσιαζει μερικα ψεγαδια αλλα τα ξεχνας στην στιγμη αφου σου προσφερει μια τοσο ομορφη θεα.Συνεχιζεις να περπατας και αρχιζεις να τρεχεις γιατι αρχιζει και σκοτεινιαζει..και πρεπει να πας σπιτι.

Αρχιζεις να σκονταφτεις,να χανεις το βημα σου συχνα..ο δρομος αρχιζει να γινεται σκληροτραχυλος,τα ζωα που ηταν πριν μαζι σου δεν ειναι πουθενα τωρα,οχι  εδω  για να σε βοηθησουν.Οσα φυτα ειδες πριν και σε μαγεψαν μετατρεπονται φυτα με αγκαθια ασχημα και αιχμηρα.

Αρχιζεις να αναρωτιεσαι πως θα ηταν να επαιρνες τον αλλον δρομο.Ειναι αργα ομως για τετοιες σκεψεις.Εχεις επιλεξει.

Οταν πια βγεις απο το μονοπατι βλεπεις το αλλο μονοπατι.

Εκεινο ειναι πια οπως ηταν αυτο που διαλεξες στην αρχη νομιζοντας οτι ηταν πιο ηπιο.

Και τα δυο οδηγουσαν στον ιδιο προορισμο.

Η επιλογη σου ηταν να διαλεξεις το ευκολο..το φαινομενικα πιο ευκολο γιατι θα εβλεπες αν διαλεγες το αλλο..πως εκεινο ηταν ευκολο και θα προσφερε οσα επιθυμουσες.

Και καπως ετσι θα πω αυτο που σκεφτομαι να ενταξω στο κειμενο μου...

Πιστευω οτι ολα γινονται για καποιον λογο.Διαλεξες τον δυσκολο δρομο χωρις να το γνωριζεις..εμαθες πως να επιβιωνεις ομως ακομη και αν περασες ασχημα...το οτι εφτασες στον ιδιο προορισμο που θα εφτανες αν ειχες επιλεξει τον αλλο δεν παει να πει κατ..απλως μονο οτι ο,τι ειναι να γινει θα γινει...αλλα εσυ πλεον εχεις αλλες εμπειριες και μπορεις να το αντιμετωπισεις καλυτερα.

Επελεξες το ευκολο γιατι βολευτηκες στην ιδεα να μην κουραστεις.Ειναι ανθρωπινο και λογικο...αλλα σε θελω στα δυσκολα..εκει σε θελω μαθιαα μου.

Να μαθεις να αγαπας,να βαζεις δυσκολα στον εαυτο σου.Να τολμας και να μην αφηνεσαι με την πρωτη.

Αν θες να ερωτευτεις να εισαι συγκρατημενος στην αρχη για να σιγουρευτεις.Μην σκεφτεσαι τοσο κανεις κακο στον εαυτο σου.

Μην κρινεις μονο απο οσα βλεπεις..δες μεσα απο αυτα.Να αγαπας αυτο που εισαι..αυτο ειναι ολο κ ολο ο,τι εχεις.Να σ'αγαπας.Αν σ'αγαπας δεν θα αναρωτιεσαι για τις επιλογες σου.

Να πιστευεις στην δυναμη σου.

Ξερω πως υπαρχουν πολλοι τροποι να το εκλαβει κανεις ολο αυτο που αφηγηθηκα και εχω σκεφτει πολλους τροπους...πολλα ''ηθικα διδαγματα'' αλλα ο καθενας καλο ειναι να το παρει αναλογα με το τι εχει αναγκη να βαλει σε ταξη στην ζωη του.

Καλο σας βραδυ!

Whiskey and the rain.

Όσο βραδιάζει τόσο μου λείπει και η μορφή σου…όχι επειδή είναι βράδυ..αλλά επειδή είναι Παρασκεύη…και τις Παρασκεύες σε ‘βλεπα..και τώρα απλώς είμαι στο σπίτι μου και καταλαβαίνω οτι δεν σε ξέχασα..γαμώτο.
Όλη η εβδομάδα πέρασε ήρεμα..χωρίς να σε σκέφτομαι και πολύ...δεν ήσουν ούτε η πρώτη ούτε και η τελευταία σκέψη μου,έλεγα πως πάω παρακάτω και όντως αυτό έχω στον νού μου να κάνω αλλά...όχι..δεν γίνεται την Παρασκεύη.
Ήταν κάτι σαν ραντεβού στο μυαλό μου...Παρασκεύη και Σάββατο...οι μόνες μέρες να σε βλέπω...
Και ήρθε η Παρασκεύη και σε είδα στο chat...και σίγουρα μπήκες λίγο πριν πας στο γνωστό μας στέκι....και σίγουρα θα είσαι με την γνωστή παρέα και εκείνην την κοκκινομάλλα που την έχουν πάρει όλοι...ναι ναι ξεκατινιάσματα..άσε μας και εσύ...ΑΝ κάνετε ακόμη κάτι...γιατί ούτε εσύ ούτε και εκείνη κρατάτε κάτι..τεριάζετε υποθέτω...μα μου την σπάει...πριν ένα γαμημένο λεπτό κοιτούσες εμένα καλά καλά και μετα φίλησες εκείνην..και ξέρεις οτι είμαι εκεί και κάνεις τις μαλακίες σου...και αν ήξερες οτι εγώ ήμουν ... πως να το πώ..μ'αρέσεις περισσότερο απο τις σαύρες που κυκλοφορείς...τι να σου λέω και εσένα...
Αναρωτιέμαι μόνο γιατί πάντα βρίσκεις τρόπους να κατεβαίνεις στα μάτια μου...τόσο πολύ δεν σε νοιάζει πια?...τουλάχιστον ρε μπάσταρδε μη με κοιτάζεις..μην σκαλώνεις πάνω μου,μη μου μιλάς...
Θα σε ξεχάσω.
Σιγά πια...
Δε καταλαβαίνω γιατί ενώ ξέρει κάποιος τι αξίζει επιμένει σε κάτι που δεν καταλαβαίνει την αξία του...δεν ξέρω..ίσως να είναι εγωισμός.Σκατά στα μούτρα μας με τον εγωισμό.
Δεν θέλω να ασχολούμαι..και απλώς...ήταν Παρασκεύη θεέ μου...
Σκατά να περνάς ρε...

''you don't have to worry about thing you can't change''.

Περπαταει χαλαρος,ηρεμος..μαλλον σαν τον λιγο μεγαλυτερο αδερφο του.Παντα με τα χερια στις τσεπες.Κοιταζει ευθεια και μετα απο λιγο χαμηλωνει το βλεμμα του με τα χερια στις τσεπες.Μπαινει μεσα στο μπαρ...χαιρεταει την παρεα του χαμογελαστος..παντα χαμογελαστος.Επειτα κοιταζει λιγο γυρω του,με βλεπει...οκ..πλεον ξερει οτι ειμαι εκει.Βγαζει το μπουφαν του και χαλαρωνει το κορμι του οπως συνηθως.Εγω εκει...σαρωνω καθε κινηση.
''ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΤΙ ΤΟΝ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ?'' μου λεει μια φιλη μου..''δεν γινεται να μην τον κοιταξω'' απανταω χαζογελωντας.
Δεν γινεται ρε πουστη μου να μην σε κοιταζω...βγαζει κατι πανεμορφο,κατι συνεσταλμενο και ταυτοχρονα ''σταρχιδιαμολ''..κατι τοσο ευγενικο και ομορφο...που σε ωθει να τον γνωρισεις.Θελω να ειμαι διπλα του...τον ακουμπαω και το κανω ανεπαισθητα...δεν μπορω..θελω να ειμαι διπλα του,κοντα του..να ξερω πως βλεπουμε τα ιδια πραγματα,τα ιδια ατομα,αναπνεοουμε τον ιδιο αερα ρε πουστη μου αλλα προφανως οχι τα ιδια ονειρα.Τον κοιταζω και θελω  να παρω τα ματια μου απο πανω του και απλως δεν μπορω.
Τον κοιταξω καλα,εξωνυχιστικα..σκαλιζω καθε λεπτομερεια του στην μνημη μου να μπορω να τον φανταζομαι ρεαλιστικα.
Ποσους μηνες τον εβλεπα εξω...παντα κατι περιεργο εφερνε μαζι του,στην αυρα του..χωρις να ξερω το γαμημενο υπεροχο ονομα του.
Και μην μεινεις απωθημενο...σε παρακαλω..οχι..μη μου δωσεις μια μικρη γευση και φυγεις...να μεινεις..θελω να μεινεις...θελω να ειμαι και να εισαι μερος της καθε μερας..να κανεις τσιγαρα τα βραδια για 'μενα,να πηγαινεις να κοιμηθεις και να σκεφτεσαι εμενα,να ξυπνας..να τρως..να εισαι στο μαθημα και να σκεφτεσαι τι μπορει να κανω..να με βλεπεις και να μην με αφηνεις απο τα ματια σου..να με κρατας ρε..να εισαι εκει..με το μυαλο σου και με το σωμα σου και με την ψυχη σου..να δινεις ψυχη..αυτο θα 'θελα...και μαλλον ζηταω πολλα.
Επιμενω καιρο...προφανως και δεν το ξερεις...σε ειδα με την αλλη την ηλιθια..και απο ο,τι εμαθα σε πληγωσε και λιγο...το περιμενα οτι θα το εκανε..παρ'ολα αυτα ηξερα οτι δεν θα κρατησει...ηξερα και ακριβως το ποσο θα κρατησει...και οντως τοσο κρατησε..και τωρα μαλλον εισαι μονος σου..και σε βλεπω σε διαδρομους να μιλας με κοκκινομαλλες και νευριαζω..και διακοπτεις να με χαιρετησεις και εγω απο μεσα μου θελω να σε αγκαλιασω και να σε φιλησω αλλα προσπαθω να ειμαι διακριτικη...και πες μου αληθεια πως δεν το 'χεις καταλαβει....γιατι το δειχνω...κανε κατι ρε πουστη μου αφου ξερεις και ξερω οτι κατι νιωθεις...δεν ειναι το ιδιο με το δικο μου και αυτο νομιζω πως το ΄χω καταλαβει..γιατι αν ηταν θα ηθελες να μου μιλας ολη την ωρα και δεν ξερω και 'γω τι αλλο.
Δεν ξερω αν πρεπει να ελπιζω για 'σενα και για 'μενα..δεν ξερω τι θες..δεν ξερω τι σκεφτεσαι..δεν ξερω αν την υποσχεση σου την κρατησες ή αν θα την κρατησεις....θα επιμεινω λιγο ακομη..μα τι ειναι τοσο δυσκολο?...Σε θελω τοσο πολυ...πραγματικα..
Προφανως και το να το παιξω πως δεν με νοιαζεις δεν θα πιασει γιατι ΠΡΟΦΑΝΩΣ δεν θα το παω καλα αλλα μαλλον κατι τετοιο θα προσπαθησω....δεν γινεται να κολλανε οσοι δεν θελω και να μην κολλανε οσοι θελω να κολλησουν..τι σκατα..κατι παει λαθος...
Σκατα στα μουτρα μας.
Σε θελω.
Καληνυχτα ρε Βλακα.