Είναι τα βλέμματα τροφή.

Και που εισαι?πες μου..ΚΑΙ?


Μονιμο-ανεπισημο-''αναγκαστηκο''[αλλο που δεν θελει εκεινη] ραντεβου.
Παντα,την ιδια ωρα τις ιδιες μερες...Πιθανες αλλαγες την τρελαινουν..πιθανες αλλαγες την κανουν να ψαχνει σαν τρελη την αιτια που δεν τον ειδε και νευριαζει γιατι ο χρονος κοστιζει.Δεν εχει χρονο.Δεν...σε λιγες εβδομαδες εκεινος δινει πανελληνιες και μετα?μετα δεν θα τον βλεπει.
Ξερεις...την πληγωνει που δεν μπορει να τον εχει.Δεν μπορει να τον εχει όχι επειδη δεν του αρεσει και καλα...δεν μπορει να τον εχει γιατι εκεινος ''ανηκει'' αλλου.
Είναι τα βλέμματα τροφή.Σκαλωσε πανω του με το που καταλαβε το βλεμμα του πανω της που μερα με την μερα,φορα με την φορα γινοταν και πιο συχνο και διαρκουσε ολο και πιο πολυ.
Ειναι καιρο με εκεινην.Απο οσο εχει μαθει,ηταν απο καιρο να γινει κατι πριν καταληξουν μαζι.Εκεινη ειναι σε σχολη.Δεν τους ειχε δει ποτε μαζι,μεχρι χθες.
Εκεινη καθοταν,ντυμενη περιεργα για μερικους...rock-grunge,σταυροποδι,τα μακρια μελί μαλλια της ολα απο την αριστερη πλευρα.Κρατουσε το κινητο της και τηλεφωνουσε στην φιλη που περιμενε.
Ξαφνικα ακουει φωνες,γελια,ζευγαρακια.Γυρναει το κεφαλι της και κοιταει εκεινον.Με την κοπελα του.Το βλεμμα πρωτα γδυνει εκεινον και επειτα την ''δικια''του.Εκεινος την κοιταει...δεν θυμαται αν ξαφνιαστηκε...δεν θυμαται αν φρικαρει που την ειδε...γιατι σιγουρα δεν περιμενε να την δει...τουλαχιστον οχι με την κοπελα του.
Περνανε απο μπροστα της,κανει εκεινος πισω το κεφαλι του...εκεινη τους κοιταει..παρατηρει το μαυρο δερματινο τζακετ του που εχει καλυψει χωρις ουτε μια ζαρα την πλατη του αφου το δεξι του χερι αγκαλιαζει την μεση της.Μετα απο λιγο αφηνει το χερι του και η ''δικια'' του το πιανει ξανα.
Την θυμαμαι και απο το σχολειο.
Μ'αρεσε σαν κοπελα...ειχε κατι το..δεν ξερω...σαν Σουιδεζα?καπως...ναι καπως ετσι αλλα αδιαφορη.
Τοσο καιρο με κοιτουσε με την σκεψη οτι εγω δεν ξερω για εκεινην.Δεν ξερω το πως θα φερθει οταν με δει..οταν εστω νιωσει την παρουσια μου κοντα του.Αν θα γυρισει το κεφαλι του να με κοιταξει.Λογικα.κομπλαρε οταν ειδε ο,τι ειδα...οτι ξερω πλεον.
Δυσβατο μονοπατι.Δεν ξαφνιαστηκα οταν τους ειδα αλλα ισως να φανηκε η θλιψη στο προσωπο μου.Αν ηταν ελευθερος ισως να προσπαθουσα πιο πολυ...ομως σε καμια περιπτωση δεν θα 'μπαινα αναμεσα σε ζευγαρι....δεν θα 'θελα να μου το κανουν οποτε δεν το κανω και εγω.Μα...πως να αντισταθω?θελω να πω...δεν γινεται να μην τον κοιταξω.ΠΙΕΖΩ τον εαυτο μου να μην τον κοιταξει εστω μια φορα και το μονο που καταφερνω ειναι να κοιταζω καπου διπλα του ας πουμε...η ''δεν-καρφωνομαι''.
Λατρευω το υπεροχο,πλατυ χαμογελο σου...το ηλιθιο-δυνατο σου γελιο.Την κορμοστασια,το περπατημα σου,μια πρασινη μπλουζα σου,τον τροπο που παιζεις μπασο και το συνεσταλμενο βλεμμα σου.
Και ειναι ΧΑΖΟ.Ειναι χαζο να καθομαι να σκεφτομαι οτι ''αν ειναι ευτιχισμενος τοτε...κανω πισω''.Θελω να πω..αυτο το εχω πει ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΕΝΑΝ...με τον οποιο ημουν 2 χρονια μαζι του και τον ηξερα αλλο τοσοο..και θα εδινα πολλα για αυτον,για να ειναι ευτιχισμενος.Εννοω...δεν εχω μιλησει πολλες φορες μαζι του για να νοιαζομαι για την ευτιχια του.Κανονικα δεν θα 'πρεπε να με νοιαζει..ισως επειδη λατρεψα το χαμογελο του να θελω να ειναι παντα εκει..και αν ειναι με εκεινην τοτε ''κομπλε''........
Για ποσο ακομη μεσα απο βλεμματα να ζω?....τα λατρευω...να μην τα σταματησει...απλως...καταλαβαινεις.Οσο σκεφτομαι οτι μπορει να κοιταζει ασχετως αν του αρεσω επειδη νιωθει οτι εχει πέραση ακομη κ αν ειναι σε σχεση ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΙ.Αν δηλαδη ειμαι εκεινη που του δινει την επιβεβαιωση νευριαζω..δεν θελω.
Με καις...και ας μην σε είχα....καιγομαι απο την φωτια που δεν αναψα εγω.