Ειναι πολλες φορες που θελω να γραψω...εδω...νιωθω σαν να μιλαω σε καποιον με την ιδιοτητα -κατι-παραπανω-απο-''καλυτερο φιλο''..αλλα δεν ξερω..κατι προκυπτει και δεν το κανω.
Ας ξεκινησω απο καπου..Στην 4ημερη περασα πολυ ομορφα,εκανα μια βλακεια..ομως δεν μου στοιχησε ακριβα...θελω να πω..πως μερικες φορες δεν ξερω τι θελω..ειλικρινα με μπερδευω.Ξερω τι ζηταω απο μια σχεση,απο τον καθε ανθρωπο που εχω κοντα μου,απο 'μενα...ξερω δηλαδη τι μου γινεται και τα θελω μου.Ωρες-ωρες ομως ειμαι ο,τι να 'ναι..δεν ξερω το γιατι αλλα δεν ξερω..ισως να ειναι η αναγκη να νιωσω κατι δυνατο ξανα.
Να σου πω την αληθεια..ωραια η μοναξια...περναω πραγματικα καλα,φλερταρω στο φλου και δεν με αγχωνει τιποτα,βγαινω με την παρεα μου περναω καλα...'νταξει αυτα ειναι.Για την βλακεια που εκανα δεν θα πω πολλα γιατι απλως θελω να το ξεχασω...δεν εκανα τιποτα..απλως με τον τροπο μου εδειξα πως δεν ηξερα τι μου γινοταν εκεινην την στιγμη.
Τελος παντων,τα λαθη ειναι λαθη..ζω με αυτα και προσπαθω να μην τα μετανιωνω ομως δεν πρεπει να γινουν παθη...