Τρίτη 9 Αυγούστου 2011

Χασου μεσα σε αυτο.

Αρκετες φορες καθομαι βαζω φουλ ενα τραγουδι,κλεινω τα ματια μου και στηριζω το κεφαλι μου στα γονατα μου οπου τα φερνω κοντα στο προσωπο μου.
Νομιζω αν με εβλεπε καποιος θα με περνουσε για πρεζακι για την συγκεκριμενη φαση...
Χανομαι σε λογια και ρυθμο.Σε ο,τι δινει ρυθμο.Σε ο,τι κανει το μυαλο μου να σταματαει να σκεφτεται οτιδηποτε και να αφοσιωνεται στο κομματι.

Δευτέρα 1 Αυγούστου 2011

Ο,τι ονειρευομουν.

Πριν απο 8 χρονια σε ενα χαρτι ειχε γραψει :
''Θελω να βρω εναν ανθρωπο που να με αγαπαει,να ειναι ομορφος και καλος.ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΑΓΑΠΑΕΙ...επισης να με αγαπαει και αυτο.''.
Τα χρονια περασαν το ''να με αγαπαει'' ειχε μεινει χαραγμενο.Ανουσιες σχεσεις που δεν εδινε και πολλα ουτε και επαιρνε..βεβαια ποτε δεν ηταν απο τις τυπισσες που αν δεν επαιρνε δεν εδεινε απλα ηταν ''αμοιβαιο''.Ωσπου βραδυ Οκτωβριου  γνωριζει εναν τυπο πριν 3 χρονια.Εντελως σε ακυρη φαση.
Δεθηκαν αμεσως,αρχησαν να ανοιγονται ειδικα εκεινος...εκεινη ποτε δεν το συνηθιζε να ανοιγεται..μετα απο πουστιες και τα λοιπα ειχα κοψει το συνηθειο.Μετα απο 6 μηνες ειπαν το πρωτο ''σ'αγαπαω'' το πρωτο σ'αγαπαω που ειχε πει σε καποιον,που ειχε πει και το ενιωθε.Ανασφαλεια...μεγαλη ανασφαλεια απο την απεναντι πλευρα..το ακουσε..το ακουσε το ''σ'αγαπαω'' και απο εκεινον ομως φοβοταν μηπως τον πληγωσει.Μετα απο εναν χρονο εκεινη καταλαβε πως πλεον τον αγαπουσε πιο αληθινα απο τοτε και πιο πολυ.
Υπηρξε καιρος που ειχε πεσει σε ελαφρια καταθλιψη για εκεινον.Ηταν δυσκολη η κατασταση τους αλλα εκεινη επεμενε..μεχρι που οι πιο βαριες μαλακιες αρχισαν να χτυπουν την πλατη της αλλα και τον θωρακα της...η καρδια της ραγισμενη.Ηξερε οτι τα μισα κομματια μεσα του ανηκαν.Αρχισε να απομακρινεται απο εκεινον...αρχισε να σεβεται τον εαυτο της και να τον αγαπαει μεχρι που καταλαβε και εκεινος οτι μονο αυτη τον αγαπουσε τοσο πιστα και ανελπιστα...οτι τον γεμιζε.Σταματησε να την ποναει...προσπαθησε να κεντησει τα  κοψιματα της καρδιας της σαν να ηταν υφασμα,προσπαθησε να κολλησει τα κομματια της καρδιας της που του ανηκαν.Μετα απο 3 μηνες και αφου ειχε καταλαβει οτι θα την εχανε γιατι η κοπελα δεν ειχε αλλη υπομονη εγινε ενας αγγελος και η κοπελα πετουσε στα συννεφα.Οι 3 μηνες εγινα 1,5 χρονος και συνολικα 2 χρονια.
Εκεινος παρεμεινε αγγελος..εκεινη αλλαξε εδωσε πολλα σε σημειο να μην εχει να δωσει και οταν εκεινος εγινε αγγελος να μην μπορει να του χαιδεψει με υπομονη τα φτερα του.Δεν εχει σημασια ''εστρωσε'' και αυτη.
Καταλαβε οτι εκεινο το γραμμα που ειχε γραψει πριν 8 χρονια...η ευχη της ειχε εκπληρωθει.
Τον κοιτουσε και το εβλεπε.
Εκεινος ηταν.
Εκεινος ειναι και θα ειναι.Τουλαχιστον ετσι πιστευε και πιστευει.
Ενα γραμμα μετα απο 8 χρονια :
''Ευχομαι πλεον...αφου τον εχω βρει να μην τον χασω ποτε.''